04-02-2014

Vandaag was het (zoals gewoonlijk) weer een warme en zonnige dag in Paramaribo. Het was ongeveer 30 graden en dit keer zonder regen. We werden negen uur opgehaald door Wim. We gingen eerst de 4 mannen naar het vliegveld brengen. Hier stapte ze op een klein gammel vliegtuigje die ze het binnenland in bracht. Geduld moet je in Suriname echt wel hebben. Het woord haast kennen ze hier duidelijk niet. Zoals de Surinamers zeggen: Nederlanders hebben de klok, Surinamers hebben de tijd. Dit hebben we zelf ook wel gemerkt.

Het vliegveld zag er heel oud en vervallen uit. Nogal moeilijk voor te stellen dat je daar veilig in een vliegtuig stapt. Het werken op het vliegveld ging ook op zijn Surinaams. De mannen zouden om half 11 vliegen maar om 11.15 uur moesten ze nog beginnen met de bagage in te laden. Na een tijdje vond Wim het ook te lang duren en zijn we gegaan. Hierna hebben de mannen zelf nog een tijdje moeten wachten totdat ze konden vertrekken.

Het doel van vandaag was om de zaken rondom het visum te regelen en om een aantal inkopen te doen. Bij de vreemdelingen politie begon het wachten weer. We hebben een uur binnen gezeten en dit allemaal voor 1 stempeltje. Je kon wel zeggen dat we na het uur ons geduld wel kwijt waren. Maar gelukkig klopte alle papieren en kunnen we nu tot begin mei in Suriname blijven, dan moeten we alleen nog even het land uit om vervolgens met een toeristenvisum weer binnen te kunnen. Dit scheelt (volgens Wim) veel tijd en geld. Nadat alles rondom het visum was geregeld zijn we inkopen gaan doen. We hebben onder andere een klamboe, hangmat en anti muggenspray gehaald. Dit zullen we zeker nodig gaan hebben in Nieuw Nickerie.
Na de inkopen met wim zijn we even alleen met de meiden de stad ingegaan. Wat ons meteen na de eerste minuut al opviel was dat we nu veel meer nageroepen en nagefloten werden. Toen wim erbij was, was dat nog geen een keer gebeurt. Ook werden we even achterna gereden. Op het meeste geroep gaan we niet echt op in. Tenzij iemand vriendelijk zegt hallo hoe is het, dan reageren we natuurlijk wel gewoon.

Om 20.00 uur werden we weer opgehaald door Wim om samen wat te gaan eten. Hierna zijn we onze tas in gaan pakken. Aangezien dit nogal een werk was omdat we alles over de hotelkamer gestrooid hadden probeerde we het leuk te maken door er een wedstrijdje van te maken. Wat er juist voor zorgde dat we de volgende ochtend voor problemen zouden komen te staan.