10-02-2014

vandaag hebben we onze eerste stagedag gehad. Om 7.00 uur moesten we aanwezig zijn in het ziekenhuis. Vanaf ons appartement naar het ziekenhuis is ongeveer 5 - 10 minuten fietsen. Het is wel een hele klus om je witte uniform wit te houden onderweg. Ook een hond bij ons in de straat vind het heel leuk om blaffend en grommend achter je aan te rennen. Niet erg ontspannen fietsen!
In het ziekenhuis kennen ze 3 verpleegafdelingen: De mannen, de vrouwen en de kinderafdeling. Ook heeft het ziekenhuis een eigen EHBO, operatiekamer, verloskamers en een MCU (medium care). Ook zijn er verschillende poliklinieken en een laboratorium. De eerste maand sta ik op de vrouwenafdeling, daarna een maand op de kinderafdeling, daarna is het nog niet duidelijk maar ik wil in ieder geval graag een paar weken op de OK, EHBO en de verloskamers staan
De dagindeling is hier heel anders dan in Nederland. Ze beginnen hier al om 4.00 uur met patiënten wassen. De dagdienst begint met het poetsen en verschonen van bedden. Daarna krijgen de patiënten eten en sommige moeten geholpen worden. Om 10.00 uur moeten een keer de controles gedaan worden maar dat zijn dan de taken van de ochtend. Om jezelf bezig te houden ga je bij patiënten zitten of verbanden vouwen. Ik kan niet op een stoel gaan zitten en niks doen. Ik maak mezelf dan liever nuttig. Van 10.30 tot 11.30 uur is het bezoekuur dus dan kunnen we ook niet veel doen. Na het bezoek uur moet je eventueel weer patiënten helpen met eten geven. Dan worden weer een keer de controles gedaan. Verder moeten er eventueel handelingen uitgevoerd worden aan de hand van de artsenvisite. Een dagdienst duurt tot 15.00 uur dus we zijn op tijd klaar.
Op de afdeling hebben we een behandelkamer. 2 mensen van de dagdienst staan op deze kamer. Als je dienst hebt op deze kamer doe je de medicijnen geven en verzorg je wondjes bij de patiënten.
Iets waar ik ook erg aan moet wennen is dat je je collega's aanspreekt met broeder/zuster en met u. Ook spreek je ze niet aan bij de voornaam maar bij de achternaam. Dit is in Nederland helemaal niet.
Na een week stage kan ik niet zeggen dat ik al gewent ben. Ik moet echt nog mijn plekje zien te vinden. Het is wel interessant om te zien hoe anders ze hier werken. Ook met handelingen uitvoeren. De manier van aanpakken is heel anders. Ik hoop dat ik snel met plek vind en dat het 4 leerzame maanden worden.

Langzaam aan beginnen we de bekende plekken van Nickerie te kennen. We hebben ons intussen ingeschreven bij de tennisbaan. Hier kan je zwemmen, tennissen en er staan wat fitnessapparaten. Bij de tennisbaan komen veel mensen waaronder ook veel Nederlanders. Veel Nederlandse artsen en stagiaires uit het ziekenhuis komen ook hier. Het is wel de plek waar je nieuwe mensen kan ontmoeten. Intussen hebben we ook al onze eerste tennisles gehad. We zijn (volgens onze leraar Dan) niet zo slecht als dat we zelf dachten.
De tennisbaan is deze week ook erg handig voor ons geweest. We hebben namelijk wat problemen met water. Deze week hebben we in totaal misschien maar 5 uur water gehad. De rest van de tijd hadden we niks. Ook viel de stroom nog wel eens uit. Op de tennisbaan moesten we dus douchen. Deze week was dus echt een beetje kamperen omdat het in het appartement echt ellende is.
Ook hebben we geen internet in ons appartement. Intussen wordt er geregeld dat er een router geplaatst gaat worden maar wanneer we internet hebben is nog maar de vraag. Hopelijk heel snel!!